خلاصه درس #
قبل از اینکه وارد جزئیات قراردادهای بین‌المللی شوید، باید با یه سری اصطلاحات کلیدی آشنا بشین که تو این نوع قراردادها خیلی پرکاربردن هستن. تو این درس، قراره این اصطلاحات رو به زبون ساده یاد بگیرین و بدونید هرکدوم چه کاربردی دارن.
موضوعات درس #
- Offer (پیشنهاد)
- یعنی یکی از طرفین (معمولاً فروشنده) پیشنهاد انجام یه کار یا ارائه یه محصول رو میده.
- این پیشنهاد باید واضح، مشخص و بدون ابهام باشه. مثلاً: “فروش ۱۰۰ واحد محصول X به قیمت Y”.
- Acceptance (پذیرش)
- طرف مقابل (معمولاً خریدار) باید این پیشنهاد رو بپذیرد.
- پذیرش باید بدون تغییر باشه؛ اگر چیزی اضافه بشه یا تغییر کنه، بهش می‌گن Counter Offer (پیشنهاد متقابل).
- Consideration (مبادله)
- یعنی هر دو طرف باید چیزی از این قرارداد به دست بیارند.
- مثلاً شما پول می‌دین و طرف مقابل کالا یا خدمات بهتون میده. این مبادله ارزش قرارداد رو مشخص می‌کنه.
- Breach of Contract (نقض قرارداد)
- وقتی یکی از طرفین به تعهداتش عمل نکنه، نقض قرارداد اتفاق می‌افتد.
- مثال: شما به موقع پول پرداخت نمی‌کنین یا فروشنده کالای توافق‌شده رو نمی‌فرستد.
- Force Majeure (فورس ماژور)
- یعنی اتفاقات غیرمنتظره‌ای که خارج از کنترل طرفین هستن و باعث می‌شن نتوانند به تعهداتشون عمل کنن.
- مثال: زلزله، جنگ، یا پاندمی مثل کرونا.
- Arbitration (داوری)
- روشی برای حل اختلافات خارج از دادگاه.
- یه شخص یا سازمان بی‌طرف تصمیم می‌گیرد که اختلاف چطور حل بشه، و معمولاً سریع‌تر و ارزون‌تر از دادگاه است.
- Jurisdiction (صلاحیت دادگاه)
- یعنی مشخص می‌شه که اگه مشکلی پیش بیاد، کدوم دادگاه یا کشور میتونه پرونده رو بررسی کنه.
- Incoterms (شرایط تجاری بین‌المللی)
- یه سری قوانین استانداره که وظایف فروشنده و خریدار رو مشخص می‌کنه، مثلاً چه کسی هزینه حمل رو میده یا چه کسی مسئولیت کالا رو تا مقصد داره.